موانع رعایت استانداردهای اخلاق حرفه ای در مراقبت های بالینی از دیدگاه پرستاران

مقدمه: رعایت معیارهای اخلاق حرفه ای جزء ماهیت ذاتی حرفه پرستاری است. بدین وسیله فرد متعهد می شود که فعالیت های حرفه ای خود را درست انجام دهد. به طوری که به مددجو آسیب نرساند و مراقبت ها برای مددجو سیر بهبودی به همراه داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین موانع رعایت اخلاق حرفه ای از دیدگاه پرستاران در سال 1391 انجام گردید. روش ها: این مطالعه توصیفی-مقطعی با مشارکت 152 پرستار شاغل در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی جهرم به صورت سرشماری انجام گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته ای بود که به بررسی موانع رعایت استانداردهای اخلاق حرفه ای در سه بعد مدیریتی، محیطی و فردی-مراقبتی می پرداخت. داده ها با محاسبه فراوانی نسبی پاسخ ها در هر گویه و فراوانی وزنی در بین حیطه ها تحلیل شد. نتایج: اغلب پاسخ دهندگان با نقش بازدارنده هر سه دسته عوامل محیطی(5/68%)، فردی-مراقبتی(7/62%) و مدیریتی(6/61%) در رعایت معیارهای اخلاق حرفه ای موافق بودند. مهم ترین موانع رعایت اخلاق حرفه ای در بعد مدیریتی شامل کمبود پرسنل (3/80%)، در بعد محیطی شامل ازدحام بخش (6/75%) و در بعد فردی مراقبتی نیز شامل عدم ارضای نیازهای پایه مانند کفایت درآمد یا استراحت کافی در پرسنل پرستاری (4/84%) بود. نتیجه گیری: عوامل محیطی به عنوان مهم ترین ابعاد تأثیرگذار در عدم رعایت معیارهای اخلاق حرفه ای شناخته شدند. لذا پیشنهاد می گردد مراکز بهداشتی درمانی به ویژه بیمارستان ها با برنامه ریزی دقیق و تأکید بر اصول و استانداردهای مراقبتی از جمله عوامل محیطی، اهمیت رعایت اخلاق حرفه ای در بهبود شرایط بیماران و مزایا و معایب عدم رعایت اخلاق حرفه ای، و همچنین فراهم کردن شرایط مطلوب برای پرستاران، موانع را اصلاح و رفع نماید.